(Kësaj pyetjeje i japim përgjigje edhe me përgjigjen e një dijetari të kohës së fundit, Allahu e mëshiroftë):
“Megjithëse ekzistenca e shejtanit bën edhe dëm, por ajo është shkak për dobitë e mëdha.

Ja pra nga një farë e vogël deri në drurin gjigant aq sa shkallë ka, edhe aftësitë e njeriut kanë më shumë shkallë. Aftësitë e tij zgjaten prej atomit e deri tek dielli madhështor. Pra për të lulëzuar aftësitë e njeriut atij i duhej një lëvizje, përpjekje e luftë. Pra si bëhet ajo? Njeriu duke iu mbështetur parimeve të mendjes kurrë nuk pajtohet me shtytjet e shejtanit dhe me veset djallëzore.

Po të bëhet pyetja çfarë na duhen ato? Po të mos ishin ato, njeriu do të jetonte një jetë monotone, pa lëvizje as përpara as mbrapa. Kurse ato janë shkak që njeriu vazhdimisht të lëvizë përpara apo mbrapa, pra për një dëm të pakët nuk braktiset dobia e shumtë.

Njësoj: Dijetarët e mëdhenj me vullnetin e tyre duke luftuar me shejtanin e veset djallëzore, kanë arritur të bëhen lavdia e njerëzimit. Përse shejtani i mposht ata njerëz të dobët që i shkojnë pas tij dhe bien në mosbesim, nuk do me thënë gjë, ato janë në nivelin e insektit të dëmshëm, (megjithë atë nuk duhet të harrojmë se Allahu askujt nuk i bën zullum, sepse secilit që i ka dhënë mend e vullnet ato atij i mjaftojnë që të mund ta gjejë rrugën e drejtë që ta fitojë xhenetin, po qe se e përdorë vullnetin dhe nuk shkon pas veseve). Pra për këtë arsye mëshira e Allahut e ka krijuar atë, shejtanin, duke i dhënë edhe leje atij që ta pengojë njeriun nga punët e mira. Sepse këtu kemi ardhur për të dhënë provimin, kush nuk tregon kujdes ka mundësi edhe ta humbë provimin.

0 comments :

Post a Comment